جَد دا پُتر باہر گیا اے

محمد مسعود میڈوز نونٹگھم یو کے

جَد دا پُتر باہر گیا اے خالی ھو گھربار گیا اے

چوٹھے ہاسے ھسدی پئی اے ماں لوکاں نو دسدی پئی اے

ڈالر پانڈ کماندا اے سوھنا اوتھے دفتر جاندا اے سوھنا 

اچی کوٹھی پا بیٹھی آں سوھنا گھر بنا بیٹھی آں

کلی چھڈ کے کوٹھی پائی اے کیتی ساری اوس کمائی اے 

گھر پراڈو وی کل لئی اے اونج وی نوکر چاکر کئی اے

پیو دا پار اٹھا لیا اے سوھنے ایناں کج کما لیا اے سوھنے

جدوں وی شہر میں جانی آں لکھاں دے وچ لانی آں مڑ کاھدا پردیس نی اڑیئے باھر وی اپنا ای دیـس نی اڑیئے

اوھدی کال وی آندی اے ڈیلی گل ھو جاندی اے 

جد وی کوئی مجبوری ھووے اوھدا آن ضروری ھو وے 

دو گھنٹے وچ آجاندا اے سارے کم مکا جاندا اے

ایـنے وچ دو ھنجو ڈھپئے انج نکلے کے بولن ڈھپئے

فر ماں سچ سچ بولن لگ پئی دل دے زخم پھرولن لگ پئی 

باھرو باھری جینے آں اڑئیے اندروں تاں او مار گیا اے

جد دا پتر باھر گیا اے خالی ھو گھر بار گیا اے

روٹی ٹھنڈی کھاندا نئی سی کپڑے میلے پاندا نئی سی 

نیند دا بڑا پکا سی او سویرے مسیتے جاندا نئی سی 

اینا غصہ کردا سی گل گل اتے لڑدا سی 

اوتھے کس نال لڑدا ھوسی کیويں گزارا کردا ھوسی

اے غـم دل نوں ٹھار گیا اے

جد دا پـتر باہر گیا اے سنا ھو گھر بار گیا اے

چھ ماہ پہلے آیا سی او اپنے گھر پرایہ سی او 

روٹی ٹھنڈی کھا لیندا اے کپڑے میلے پا لیندا اے

جــتن والہ ہر جاندا اے ھن تے ھر گل جھل جاندا اے

جدوں پچھنی آں توں خوش ایں ہس کے چپ جیا کر جاندا اے

میں تے اودی ماں واں اڑئيے ادب 

دی اودی تھاں واں اڑئیے 

میرے اگے بولدا نئی ہنجواں دے در کھولدا نئی

میں دکھی نہ ھو جاواں ہس ہس وقت گزار گیا اے

جد دا پـتر باہر گیا اے خالی ھو گھر بار گیااے

میں اونوں پہچاننی آں میں تے ہر گل جاننی آں

آکھو وے پردیـس نی اڑئیے دیس تے ہندا اے دیـس نی اڑئیے

اگ وچ سڑن کمائیاں اڑئيے پائیاں جناں جدائياں اڑئيے ہن تے اے ارادہ کیتا اے اپنے دل نال واہدہ کیتا اے

رکھا سکھا کھا لانگی میں واپس پتر بلا لانگی میں 

واپس پتر بلا لانگی میں

محمد مسعود میڈوز نونٹگھم یو کے